Hardloopwinkel 1vd4 Clingendael cross bij HRR:

Om maar met de deur in huis te vallen: De laatste cross van de 1vd4 serie stond vandaag op het programma. Een relatief korte loop (voor een lange cross) door Clingendael bij HRR: 7,4 km

Ik had geparkeerd bij de Aeronauten (tennis) / HRC (haagsche Rugby club). Vandaar uit liep ik via een verborgen paadje langs het golfterrein, om zodoende dicht bij het parcours uit te komen.

De organisatie stond daar al klaar bij een groot oranje doek waar start op stond. De achterkant kon je finish lezen. Na het halen van mijn nummer kwamen veel Spartanen samen in de rechter kleedkamer. Eef, Tejo, Joeri, Melvin , Herman en de immer aanwezige Erik waren weer van de partij.

Inlopen en ontspanning

Het gezamenlijke inlopen was ontspannend en we konden goed zien waar de blubberige plekken, stronken en bomen over (niet toevallig) het parcours lagen. Een relatief vlak rondje met af en toe nauwe paadjes en scherpe bochten. En een paar scherpe prikkelplantjes en takken. Een kniesoor die daar op let. Knies, knies, knies.

De korte cross (4,7) bestond uit 2 rondjes, de lange bedroeg 4 ronden. Erik wilde het inlooprondje meetellen, zodat hij er dan nog maar drie hoefde. Wij vertelden hem dat dat in ieder geval al weer twee wedstrijdrondjes meer zou zijn dan bij de Delftse Oliebollencross, waar hij in de modder bleef steken.

Vandaag was er toch bij enkele lopers wat spanning te voelen. Misschien dat er atleteen met het klassement bezig waren. Per leeftijdscategorie, sommigen hoopten op een categorie naar lichaamsgewicht (ik noem geen namen;-), telden de beste 3 crossresultaten.

Inspanning

Bij deze cross weinig deelnemers van De Koplopers (een van de organiserende verenigingen), wel een contingent sterke lopers van Leiden Atletiek. Het startgedeelte was relatief breed. Na 150 meter werd het echter al smal tussen de paadjes met stronken en struiken. Het was dus in het eerste rondje was het wel zoeken naar en vechten voor je plekje. Na het tweede rondje werd het veld al wat uitgerekt en kon je beter zien waar je liep. Vandaag toch weer niet voor de trailschoenen gekozen, maar voor de lichtgewicht Adios, waar ik ondanks de slijtvaste zool, weinig grip had in de gladde bochten. Op de paar lichte heuveltjes had ik daarentegen goede frequentie.

Joeri liep vandaag tussen de vrouwen

Aan het einde van het eerste rondje zag ik Herman -traditiegetrouw - al weer en ook de man van RTC, Andre de Rond had ik in het vizier. Hij was mij in de crossjes steeds voorgebleven, terwijl ik hem bij de 10 km van HRR nipt had geklopt. In de tweede ronde probeerde ik op souplesse te lopen. Geert-Jan R. kwam mij met mooie tred voorbij lopen. Ik liet hem gaan, maar kon wel bij Andre komen die ik op mijn beurt aan het einde van ronde 3 achter me liet. In de laatste ronde werd het rustiger, en kon ik nog ietsje versnellen. Bij een

drietal lopers ging het licht uit, terwijl drie lopers me nog makkelijk voorbij liepen. De laatste kon ik gelukkig in de eindsprint nog terugpakken. Met een tijd van 36.20 had ik lekker gelopen en voelde me niet moe en geen enkel pijntje na afloop.

Michel  van de Luitgaarden -al gefinisht -stond aan de kant aan te moedigen, terwijl ook vaste supporter Willem er bij was. Michel (2e in zijn categorie) bleek zowaar Tejo voor te zijn gebleven. Tejo - niet helemaal tevreden- kon er vandaag niet meer naar toe lopen. Beste Spartaan vandaag was Misha., voor Joeri. Zelf zag ik Ralph, Herman, Melvin, Ronald, Eef  en trainer Theo Sijbrandij binnenkomen.

Michel en de prijzenslag

De stalmaatjes liepen weer als jonge veulens

Binnen werd er nog wat nagepraat en kwam al snel de prijsuitreiking. Er was een derde plaats in het klassement voor Tejo (45+) en een tweede plaats voor Simone Lankhuijzen. Ook Geert-Jan M. ontving een beker voor zijn zesde plaats. Zelf eindigde ik op een zesde plaats in het algemeen klassement. Toch dat ik een prijs op te halen, want Michel had me gevraagd om zijn ( hij dacht de eerste) prijs op te halen. We hadden hem nog geadviseerd vandaag te lopen, want hij stond hoog in het klassement van de 55+ categorie. "ik regel het wel" riep ik en beloofde de prijs naar de training mee te nemen.

Michel, vanaf deze plaats kun je toch naar je beker kijken

Bij de prijsuitreiking stond ik dan ook in de startblokken om de bokaal voor Michel in ontvangst te nemen.
Er waren in deze klasse maar liefst 6 prijzen. Ik keek vreemd op toen ik een andere naam hoorde bij plaats 1 en 2. Het enige wat ik dus naar huis zou nemen waren twee splinters (tijdens de race meegekregen) in mijn hand..knies,knies.

Terwijl ik Marlon Voorn tegen kwam, die nog 75 km van de ultrarun in zijn benen had, spoedde ik mij richting wedstrijdleiding. Deze vertelde me dat Spartaan Michel maar 2 maal had meegedaan. Ik zag een leeg vakje achter zijn naam bij de cross van vandaag en wees de wedstrijdleider op de vergissing.

Wat bleek? Michel was vandaag als 8e geklasseerd bij de 35+ klasse en stond niet vermeld in zijn eigen klasse. De wedstrijdleider wilde al 8 punten bijtellen bij het totaal, maar ook dat was niet correct, want Michel was met zijn uitslag 2e bij de heren 55 en ouder. Snel zag ik dat hij hierdoor op 5 punten kwam, gelijk met zijn concurrent Cor Hoebeke, die er vandaag ook echt niet was. Hiermee was Michel reglementair als eerste geeindigd! De wedstrijdleider keek niet blij en mompelde iets over een dure beker bijbestellen.

Weer in de kantine riep hij nog even alle prijswinnaars bij elkaar. De meeste mensen waren echter allang naar huis, maar bij 2 harldopers volgden nog even een onhandige bekerruil. De nummer zes in het klassement, een loper van Haag, werd zonder pardon van zijn prijs beroofd. Hij keek nogal sip, tien minuten daarvoor hoorde ik hem nog zeggen, dat hij normaal nooit iets won...

Wat had ik weer allemaal overhoop gehaald? Tja, ik kan altijd nog wedstrijdleider worden. Of is het wedstrijd lijder?

Voor uitslagen van de Clingendael cross klik hier
Voor het klassement klik hier
Foto's  volgen z.s.m.