Zomaar een zaterdag in april. Het is grauw buiten en ik ben
mijn tennistas aan het peilen. Het 2e paar schoenen gaat er uit,
evenals de overbodige polsbandjes en mouwloze shirt. De hemel is verschoond van
kleur en een druilregen is door Pluvius naar Zuid Holland gestuurd. Ik ga
vandaag rechtstreeks naar Bergschenhoek om mijn teammaten Tibo, Martijn en Bram
te ontmoeten. Zij rijden vanuit Rotterdam, ik vanuit Den haag. De setting is de
3e ronde van de voorjaarscompetitie en het decor is Tennisclub
Triomf. 3 en 5 jaar geleden (nooit verloren
van Triomf) was ik hier ook al eens geweest. Niet dat ik het tennispark –
weggestopt in een polder in de 3B hoek (de B staat niet voor Bermuda) – nu wel
meteen kan vinden. De N209 voert me langs het park maar ik kan er niet af. Ik
ben al bijna in Schiebroek, Rotterdam en kijk of mijn ploeggenoten mij al
tegemoet rijden. Dijkjes,
industrieterreinen, rotondes en afgesloten wegen kom ik tegen. Gelukkig ben ik
vroeg weggegaan en begint de zon te schijnen.
Als ik de kantine binnen kom zie ik mijn Aeolus companen en
een senior getooid in bril en trui (en gelukkig nog meer kledingstukken) . Het
is de aanvoerder, Aad. De overige Triomf-mannen zijn er nog niet. Ik kijk om me
heen en schat de situatie in. De dorpelingen die wij gaan bestrijden spelen gezamenlijk
al 150 jaar tennis en hebben goed doorgehaald op de zaterdag in de lokale
bierschuur. We willen in deze poule niet degraderen en hopen hier stiekem een
paar punten te pakken. Een vooronderzoek naar spelers en hun sterktes heb ik al
op zak. Helaas kan die redelijk de prullenbak in want er lopen nog wat mensen
standbye. Gedurende dag zullen de beste en nuchterste tennissers ingezet worden
om ons nog even op een nederlaag te trakteren. De appeltaart is al op er her en
der wat mensen met tennistas opduiken. We maken ons druk om (later hoor ik ze
zeggen ”We hebben nog nooit zo’n serieus en officieel team gezien.” Ik wil me
niet laten ringeloren en wil een duidelijke planning zodat we een tactische
kunnen opstellen.
Martijn mag het spits afbijten in de single tegen een fit
ogende ervaren rot, die vertelt dat hij een 4,7speelsterkte heeft. Martijn heeft
ontzag voor deze lange hardhitter, maar blijft met kunst en vliegwerk bij. Bij
3-3 zijn er nog veel breekkanssen maar Martijn moet achter de feiten aan lopen.
6-3 verlies. Ik fluister in dat hij zo lang mogelijk tegengas moet blijven
geven en hopen op een dip of verkramping bij de Triomf man. Een late break in
de tweede set en de rollen zijn omgekeerd. Opeens oogt martijns tegenstander
onzeker en zijn de services ook minder fel. Martijn gaat elke week beter
tennissen en is een diesel die niet af te stoppen is. De derde set wals hij
over de aangeslagen Bergschenhoeker heen : 6-0.
Ondertussen zijn Bram en Tibo de dubbel aan het spelen tegen
aanvoerder Aad en de introvertere Jan. Aeolus begint goed en komt bijna op
2-0. Maar breakkansen moet je verzilveren
en dat is het lastige in deze sport. Na een oponthoud in de bosjes (zoeken naar
ballen en plantjes water geven) staat Aeolus nog steeds met 3-2 voor. De eerste break komt op naam van Triomf en de
set wordt verloren. Het blijft spannende maar Tibo verliest zijn service. De triomf
mannen gebruiken hun ervaring en pakken beheerst ook de tweede set. 1-1
Zelf mag ik op de singlebaan de rackets kruisen met Tobias,
de tanige Triomf tegenstandert (Rotterdams voor opponent). Bij het inslaan gaan
alle ballen lekker diep en zie ik dat hij moeite heeft met slice ballen op zijn
backhand. Wel heeft hij een moker forehand. Maar in gedachten denk ik al in een
makkelijke overwinning in 2 sets.
Na een lange eerste game waarin ik hem de service gun, geef
ik het wat knullig weg. Ik probeer serve volley te spelen, maar de volleys
laten het afweten (of is het de split-step?). ik verkramp omdat ik graag wil
winnen. Ballen komen niet diep en ik speel het niveau van een 8 bedenk ik. Na 4
lange games staat er 0-4 op het scoreboard. Ergens blijf ik vertrouwen houden
en hou vast aan de tactiek van nog meer (slice) ballen op de backhand. Maar ik
blijf last houden van een dikke arm, zoals dat in tennisjargon heet. Het wordt
4-4. Een aantal gelukkige netballen voor Tobias en ik sta weer achter. In de
tiende game sla ik 3 dubbele fouten. Ook goede services en ik knok me tot 5-5. Inmiddels
zijn mijn ploeggenoten ook komen kijken. Ik hou vertrouwen maar op 6-5 voor
komen de tegenstanders ook kijken. 5 setpunten weet ik te verknallen (waaronder
dubbele fouten), maar de eerste set hengel ik binnen. De tweede set start ik
met goede moed. Bij 40-14 aan serve en
1-0 wil ik de genadeslag uitdelen, maar vat ik het te makkelijk op. op dat
moment ben ik dus geen killer besef ik. Bij 4-4 pak ik de break en wil ik het
uitserveren. Maar de Bergschenhoekers
worden enthousiast. Als ik tegen de zon in serverend niet doordruk en de
stopvolley het niet haalt is het weer 5-5. Ga ik het nu weggeven? Als ik achter
sta ga ik beter spelen en na een love game komen de goede services ook weer
terug. Wederom 7-5. Het was wel “krampachtig truttennis”, maar winning ugly is
ook mooi. 2-1 voor Aeolus.
De laatste dubbels gaan gelijktijdig de baan op.Tibo
(nog wachtend op zijn eerste puntje) en Martijn moeten tegen de sterkste
combinatie. De eerste set gaat in rap tempo naar Triomf. In de 2e
set is het dragelijker met 6-4, maar volgens Martijn had Aeolus geen kans. Tibo
en martijn zien Bram en Arnold tegen Tobias en jan spelen. Bram heeft zijn
supporters op de baan er naast staan (zijn kinderen). We bepalen een tactiek en
gunnen de tegenstanders het begin van de service. Een goede keus want we gaan voortvarend
van start en komen 2-0 voor door druk naar voren en een paar fantastische
services van Bram. De kans op 3-0 wordt weggegeven door dat Arnold de bal tegen
de netrand duwt terwijl beide spelers al helemaal uitgespeeld zijn. Arnold
wordt gebroken en het is opeens 2-2. Het
momentum is weer bij Triomf. Vervolgens wordt Bram gebroken, een servicebeurt
die we eigenlijk denken te behouden. Daarna volgen vele lange games waarin we
achter komen, breakpunten tegen krijgen . (vooral wanneer het 5-4 staat en Bram
mag serveren. Arnolds service loopt lekker en de mannen van Triomf krijgen
steeds vaker de ballen langs zich geslagen inde open tramrails. De tiebreak
wordt met vertrouwen tegemoet gezien, wanneer de Triomf supporters, volgegoten
met bier lallend commentaar geven. Bij 2-1 worden 2 schitterende ballen
gescoord door Aeolus. 4-1 en Arnold denkt terug aan de tiebreak van vorige
week. Zelfde stand en toe verprutste hij 2 punten waardoor set en later de
match verloren ging. Nu denken we aan winnen en met een oerkreet wordt het 5-1
door een bal tussen net en speler te leggen. De Triomf mannen zijn van slag en
maken geen punten meer.
In de 2e set wordt er toch niet doorgedrukt en
komen we 4-2 achter. Er is geen paniek, wanneer we weer terugbreken naar 4-4.
Bij wederom een lange game met vele breekpunten op Brams service komen we op
5-5 waarna we de overwinning voelen. Jan
wordt op love gebroken wanneer Arnold de laatste bal tussen de verliezende
Triomfmannen volleert. Een mooie en felbevochten overwinning, waar Martijn toch
wel de verrassing van de dag is gebleken in zijn single.
We rukken op naar de
gedeeld 3e plaats, terwijl Triomf naar de 7e plaats wordt
verwezen. De verschillen zijn nog klein,
maar de spanning is groot. Na een hap in de kantine en Aangeschoten Aad
die met de slagroomspuit zich uitleeft, keer ik huiswaarts. Mijn mobiel en de
kaart geven een shortcut aan. Via verschillende dorpen , rotondes en woonwijken
in ontwikkeling wordt het een wereldreis, waardoor El Classico op TV nog maar
deels bekeken kan worden. Tip van de dag: Zet je routeplanner op het icoontje
met de auto i.p.v. het mannetje.
lees ook http://sportbombarie.blogspot.com/ sportverslagen over bekende sporters
BeantwoordenVerwijderen